Filmiki-wierszyki masażyki

Filmy z youtube.pl
Wierszyki pochodzą z płyty "Rymowanki - Jerzy Stuhr opowiada".
Teksty czyta Jerzy Stuhr.

Zabawy paluszkowe

          

„… czego nie pamiętają ręce i nogi,

                              nie pamięta również głowa…”

Urszula Tucholska

Zapewne większość osób pamięta zabawy z mamą czy babcią „Sroczka kaszkę warzyła” czy „Idzie kominiarz po drabinie”. Są to proste zabawy zwane paluszkowymi. Znane od wielu pokoleń, przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Podczas zabawy paluszkowej mówimy tekst rymowanki i nie tylko pokazujemy dziecku ruchy, ale wykonujemy je razem z nim, dotykając jego paluszków, ręki, szyi. Te proste rymowanki, wzmocnione intonacją, poparte gestem i dotykiem przyciągają uwagę dziecka oraz są źródłem radości.

Przykłady zabaw –zdjęcia z książki R.Sąsiadek, „Zabawy paluszkowe”

Wierszyki-masażyki

Wierszyki masażyki

 Masaż dziecięcy to forma ćwiczeń relacyjnych, technika masażu delikatnego głaskania dziecka, gdzie najważniejszy jest kontakt rodzica z dzieckiem. O tego rodzaju masażu mówi się obrazowo jako o „sercu na dłoni”. Poniżej umieszczamy przykłady kilku dziecięcych masażyków.

(Opracowane na podstawie: Bogdanowicz M., Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki)

Zdjęcie: http://fundacjaskrzaty.pl/index.php/2010/02/01/wierszyki-masazyki/

Przyszła myszka do braciszka. [opuszkami palców na plecach dziecka wykonujemy posuwiste i delikatne ruchy]
Tu zajrzała, tam wskoczyła, [lekko łaskoczemy dziecko za jednym uchem, następnie za drugim]
A na koniec tu się skryła. [wsuwamy palec za kołnierzyk]

Płynie, wije się rzeczka [rysujemy na plecach dziecka falistą linię]
Jak błyszcząca wstążeczka. [delikatnie drapiemy je po plecach]
Tu się srebrzy, tam ginie, [wsuwamy palce za kołnierzyk]
A tam znowu wypłynie. [przenosimy dłoń pod pachę i szybko wyjmujemy]

Wspinał się pajączek po rynnie. [wędrujemy palcami od dołu ku górze po plecach dziecka]
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka [rozkładamy na plecach płasko obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół]
Zaświeciło słoneczko, [masujemy plecy ruchem okrężnym]
Wysuszyło pajączka, rynnę i… [masujemy tak długo, aż poczujemy ciepło]
Wspinał się pajączek po rynnie… [zaczynamy od początku.]

Drzewom we włosy dmucha wiatr, [dziecko jest odwrócone do nas plecami, dmuchamy w jego włosy]
A deszczyk kropi: kap, kap, kap. [leciutko stukamy po plecach dziecka]
Krople kapią równiuteńko, [głaszczemy je po włosach i ramionach]
Szepczą cicho: „mój maleńki, [wodzimy opuszkami po plecach dziecka]
Śpij już, śpij, śpij, już śpij, już śpij…”

Leci listek, leci przez świat [wędrujemy opuszkami palców dwa razy]
Gdzieś tam na ziemię cicho spadł. [lekko naciskamy je w jednym miejscu]
Leci drugi, leci trzeci, [szybko, z wyczuciem stukamy wszystkimi palcami]
Biegną zbierać listki dzieci. [jak wyżej]
No, a potem wszystkie liście [głaszczemy dziecko po plecach]
Układają w piękne kiście. [jak wyżej]

Po pleckach płynie rzeczka [rysujemy palcem wężyki wzdłuż plecków]
I przeszła pani na szpileczkach ["idziemy" palcami jak w butach na obcasach]
A potem przeszły słonie [ugniatamy powoli całymi dłońmi]
I przejechały konie [„galopujemy" pięściami - oczywiście nie za mocno!]
A potem spadł deszczyk  [robimy deszczyk opuszkami palców po całych pleckach]
Czy czujesz już dreszczyk? [szybkie tup-tup-tup palcami wzdłuż kręgosłupa]

Idzie kominiarz po drabinie [wędrujemy palcami po plecach dziecka]
Tu zadzwoni [„dzwonimy” łapiąc dziecko za uszko]
Tu zapuka [stukamy leciutko w czoło dziecka]
A dzień dobry pani kluka [łapiemy za nosek]

Płynęła sobie rzeczka [palcem rysujemy na plecach krętą rzeczkę]
Świeciły dwa słoneczka [rysujemy dwa kółka]
Idą konie [palcami udajemy kroki konia]
Przeszły słonie [palcami udajemy ciężkie słoniowe kroki]
Spadł deszczyk [palcami naśladujemy spadające krople]
Przeszedł dreszczyk? [łaskoczemy dziecko w boczki]
Tu podkóweczka tu, tu, tu [rysujemy palcem na stopie dziecka kształt podkowy]
Tu gwoździczek tu, tu, tu [delikatnie kłujemy palcem dziecko w stopę]
I młoteczkiem: puk, puk, puk [delikatnie pukamy w stopę dziecka]
I pilniczkiem: pitu pitu, pitu [jeździmy dziecku po stopie palcem, udając, że szlifujemy pilnikiem gwoździe. Dziecko ten ruch łaskocze, więc się śmieje i zwykle wyciąga zaraz drugą nogę do podbicia podkóweczki]

Słońce świeci [delikatne głaskanie po plecach]
Kroczą słonie [delikatne uderzanie otwartymi dłońmi]
Pędzą konie po betonie [uderzanie pięściami]
Płynie sobie kręta rzeczka [naśladowanie biegu rzeki]
Przeszły panie na szpileczkach [dotykanie czubkami palców]
Z gryzącymi pieseczkami [delikatne szczypanie]
Pada bardzo drobny deszczyk [dotykanie opuszkami palców]
Czy poczułeś dreszczyk ? [gwałtowne zsunięcie rąk po plecach w dół]

IDZIE PANI, WIETRZYK WIEJE
Idzie pani: tup, tup, tup,
[Dziecko zwrócone do nas plecami. Na przemian z wyczuciem stukamy w jego plecy opuszkami palców wskazujących]
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk,
[delikatnie stukamy zgiętym palcem]
skacze dziecko: hop, hop, hop,
[naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją na przegubie i na palcach]
żaba robi długi skok.
[z wyczuciem klepiemy dwie odległe części ciała dziecka np. stopy i głowę]
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu,
[dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka]
kropi deszczyk: puk, puk, puk,
[delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami]
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup,
[Klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi w „miseczki”]
a grad w szyby łup, łup, łup.
[lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści]
Świeci słonko, [gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym]
wieje wietrzyk, [Dmuchamy we włosy dziecka]
pada deszczyk. [z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy]
Czujesz dreszczyk? [leciutko szczypiemy w kark]

RAK

[Dziecko zwrócone do nas twarzą]

Idzie, idzie rak [Spacerujemy palcami: kciukiem i wskazującym po ręce dziecka]

Czasem naprzód, czasem wspak [odpowiednio zmieniając kierunek ruchu]

Idzie rak nieborak [Spacerujemy jak na początku]

Jak uszczypnie będzie znak [delikatnie i z humorem naśladujemy szczypanie]

PIZZA (zabawa włoska, oprac. M.Bogdanowicz)

[Dziecko leży na brzuchu]

Najpierw sypiemy mąkę [Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni]

zgarniamy ją [brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające]

lejemy oliwę [rysujemy palcem falistą linię, począwszy od karku aż do dolnej części pleców]

dodajemy szczyptę soli [lekko je szczypiemy]

no... może dwie, trzy.

Wyrabiamy ciasto [z wyczuciem ugniatamy boki dziecka]

wałkujemy [wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści po jego plecach w górę i w dół]

wygładzamy placek [gładzimy je]

i na wierzchu kładziemy:

pomidory, [delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki]

krążki cebuli, [rysujemy koła]

oliwki, [naciskamy palcem w kilku miejscach]

... [dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy]

posypujemy serem [szybko muskamy dziecko po plecach opuszkami palców obu dłoni]

(parmezanem, mozzarellą)

i... buch! do pieca. [Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji-dopóki dziecko ma na to ochotę]

Wyjmujemy i kroimy: [Kroimy plecy brzegiem dłoni]

dla mamusi, dla tatusia,

dla babci, dla brata

dla Matyldy... a teraz [dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy]

polewamy keczupem, [kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami]

i... zjadamy... mniam, mniam, mniam.           

[Gdy rodzice bawią się z dzieckiem, w tym momencie następuje zwykle cała gama połączonych z całowaniem dziecka, delikatnym naśladowaniem gryzienia]

MASZYNA DO PISANIA

[Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami]

Wkręcamy papier do maszyny [Ostrożnie „przekręcamy” uszka dziecka do przodu]

do pisania.

Wygładzamy kartkę papieru [Gładzimy jego plecy wewnętrzną stroną dłoni]

I piszemy:

„A..., B..., C..., kropka, przecinek” [piszemy palcem: A,B,C, stawiamy dużą kropkę i przecinek]

i... przesuwamy wałek [chwytamy dziecko za głowę, z wyczuciem, lecz stanowczo przechylamy je na bok, tak żeby-cały czas asekurowane przez nas-się przewróciło]

LIST DO BABCI (zabawa czeska, oprac. M.Bogdanowicz)

[Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami, masujemy jego plecy- „wygładzamy papier listowy”]

Kochana babciu. [Piszemy palcem na plecach dziecka]

KROPKA. [z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu]

Piszę Ci, że [kontynuujemy pisanie]

mamy w domu kotka.

KROPKA. [znów stawiamy kropkę]

Kotek chodzi, [kroczymy palcami]

kotek skacze, [„skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach]

kotek drapie, [delikatnie drapiemy dziecko po plecach]

kotek chrapie. [opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie]

Składamy list [krzyżujemy ręce dziecka]

Naklejamy znaczek [dotykamy jego czoła wewnętrzną stroną dłoni]

I zanosimy na pocztę [bierzemy dziecko na ręce i spacerujemy z nim]

PLACEK
Baba placek ugniatała, wyciskała, wałkowała
raz na prawo, raz na lewo
potem trochę w przód i w tył:
żeby placek dobry był.
Cicho... cicho... placek rośnie
w ciepłym piecu u babuni.
A gdy będzie upieczony każdy brzuszek zadowoli. 

Zabawa - rola i znaczenie

 

ZABAWA I JEJ ZNACZENIE DLA ROZWOJU DZIECKA

           

Zabawa  jest dominującą formą aktywności dziecka. Ma ona istotny wpływ na rozwój psychomotoryczny, percepcyjny, intelektualny oraz estetyczny przedszkolaka, a nadto daje mu możliwość samodzielnego podejmowania i rozwiązywania różnorodnych zadań.

Poprzez zabawę dziecko poznaje świat, w którym żyje, uczy się rozumieć, dostrzegać różnicę między rzeczywistością a wyobraźnią i fantazją.

Zabawa jest czynnikiem kształtującym sprawności i umiejętności dziecka, takie np. jak sprawności manualne, koordynację wzrokowo-ruchową; umiejętności odróżniania i poznawania kształtów, barw, wielkości przedmiotów itp.

Zabawa ma duże znaczenie dla rozwoju psychicznego i uspołecznienia dzieci. W jej toku kształtują się uczucia społeczne, dzieci przyswajają sobie normy, których następnie przestrzegają. Dzięki zabawie dziecko uczy się współżyć z innymi dziećmi, podporządkowuje się przepisom i zasadom obowiązującym w grupie, rozwija swoje uczucia społeczne.

            J. Huizingę wymienia pięć cech odróżniających zabawę od innych form aktywności człowieka:

1. Zabawa jest działaniem swobodnym, podjętym dobrowolnie, z własnej woli

    nie pod przymusem, czy na skutek zewnętrznych poleceń.

2. Zabawa jest działaniem bezinteresownym, dokonywana jest dla zadowolenia,  

    jakie mieści się w samym jej dokonaniu.

3. Zabawa odbywa się w określonym – często fikcyjnym miejscu i czasie,  

    cechuje ją odrębność i jednocześnie ograniczoność przestrzenno –czasowa.

4. W zabawie występuje element napięcia, oznacza to pojawienie się u

    bawiącego silnych emocji, dużego zaangażowania w to co się dzieje,

    osobistego stosunku do wykonywanych czynności.

5. Zabawa jest ujęta w normy, rządzą nią pewne reguły, tworzy ona pewien

    porządek. Zabawa jest działaniem wykonywanym dla własnej przyjemności, a

    opartym na udziale wyobraźni, tworzącej nową rzeczywistość.

Motywem zabawy nie jest osiąganie ważnych lub praktycznych efektów, ani nawet samo działanie, ale doświadczenie pewnych istotnych dla dziecka stron rzeczywistości, których inaczej nie jest ono w stanie przeżyć. Dobra zabawa jest dziecku potrzebna jak jedzenie, odzież, sen. Wywołuje u dziecka radość, a jednocześnie uczy i rozwija.

„Człowiek nie jest w pełni człowiekiem, jeśli się nie bawi” (Schiller)

 i o tym należy PAMIĘTAĆ

  

Literatura:

Getka B., Rola zabawy w Życiu dziecka, [w] Wychowanie w Przedszkolu, nr 3, 1994.

Okoń W., Zabawa, a rzeczywistość, Warszawa 1987.

Szuman S., Rola działania w rozwoju umysłowym małego dziecka, Wrocław 1995.

Żebrowska M., Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży.

Zdjęcie:

http://www.apsters.pl/apsters_event/index.php?jezyk=pl&page=imprezy_dla_dzieci

Zabawa -o czym będzie Blog?

„Zabawa to życie dziecka w okresie przedszkolnym, opierajcie, więc na niej waszą

działalność wychowawczą, osłaniajcie zabawę kierujcie nią.

[….]. Wolność zabawy to prawo najpierwsze.

Troskliwe wychowanie dziecka pozostawia mu wolność

spokojnego, a samoistnego bawienia się dopóki zechce.”

F. FROEBEL.

Zabawa to podstawowa metoda pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.

Na BLOGU będzie można poczytać m.in. o roli i znaczeniu zabawy, różnych rodzajach zabaw :

-         ruchowe

-         muzyczne

-         manualne

-         edukacyjne

-         integracyjne- lodołamacze

-         zabawy dla maluszków –zabawy paluszkowe, wierszyki- masażyki

Dowiedzieć się o Pedagogice zabawy, Metodzie Carla Orffa i innych równie ciekawych. Zresztą sprawdź to sam. Zapraszamy do śledzenia Naszego bloga.