Do zajęć prowadzonych metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne zalicza się takie, które ukierunkowane są na nawiązywanie kontaktów, rozwijanie relacji interpersonalnych i komunikacji społecznej oraz na kształtowanie umiejętności współdziałania w parach, a także w małej i w dużej grupie. Pożądane są tu zabawy o atrakcyjnej formie, angażujące emocjonalnie, wywołujące śmiech dzieci, bazujące na spontanicznej ich aktywności i pobudzające je do działań kreatywnych.
Kryteria te spełniają zabawy z chustą, z racji swego wyglądu zwanej często „spadochronem”. Jej szczególną zaletą jest to, że dostarczając doznań wzrokowych (intensywne kolory chusty), dotykowych (dotknięcie materiału, powiew powietrza) i doznań ruchowych (dziecko może znajdować się na chuście, pod chustą lub być nią owinięte), wszechstronnie stymuluje rozwój dzieci. Proponowane zabawy są zazwyczaj dla uczestników zajęć źródłem radości. Jednak osoby prowadzące powinny bacznie śledzić ich reakcje. Niekiedy ćwiczenie te mogą być przez niektóre osoby źle odbierane. Z tego powodu generalną zasadą udziału w tego rodzaju ćwiczeniach jest dobrowolność.
(Źródło: M.Bogdanowicz, D.Okrzesik, Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Wyd. Harmonia, Gdańsk 2005.)
Przykłady zabaw:
1.”Fale”- dzieci w kręgu trzymają chustę i poruszają jej brzegami robiąc fale jak na morzu - małe, duże i ogromne.
2.Podawanie - sobie chusty w umówionym kierunku (dookoła) z rąk do rąk, w różnym tempie.
3.”Kopuła” - dzieci stoją w kole, trzymają chustę . Powoli ją opuszczają szybko ponoszą do góry. Nauczyciel wydaje polecenia: „Wszyscy którzy mają dziś ubrane spodnie”, „Wszystkie dziewczynki”, „Wszyscy, którzy kochają morze”. Wywołane osoby przebiegają pod płachtą, zamieniając się miejscami w momencie, gdy chusta jest najniższym położeniu.
4.”Ryba na kolację” - dzieci falują chustą (chusta jest powierzchnią wody). Jedno dziecko jest „rybakiem” i wchodzi na falującą chustę. Drugie dziecko jest „rybką” i ukrywa się pod powierzchnia chusty- wody. Zadaniem „rybaka” jest złapanie uciekającej pod chustą „rybki”. Gdy „rybka” zostanie złapana, następuje zmiana ról, bądź połów rozpoczyna druga para.
5.”Rekin” - dzieci siedzą w kole, trzymają naciągniętą chustę na wysokości barków. Jedno dziecko jest „rekinem”, a dwoje lub troje „ratownikami”. „Rekin” wchodzi pod chustę i zaczyna wciągać do „wody” ludzi. Osoba wciągnięta sama staje się „rekinem” i łapie ludzi. Ratownicy ratują krzyczące osoby, wyciągają je na brzeg, a „rekin” - czując opór, porzuca ofiarę i szuka następnej zdobyczy.
6.”Celuj w okienko” - dzieci stoją w kole trzymając naciągniętą chustę . Nauczyciel zwija bibułę lub gazetę w kulę i kładzie ją na powierzchni chusty. Zadaniem bawiących jest takie poruszanie chustą w górę i w dół, aby kulka z bibuły spadła na ziemię przez otwór znajdujący się na środku chusty.
7.”Kto to taki” - kilka osób opuszcza salę (lub tylko jedna), natomiast w chustę zawijamy jedno lub kilkoro dzieci pozostawiając odsłonięty tylko fragment ich ciała (np. nogę, rękę, włosy). Dzieci odgadują, kto ukryty jest w chuście.
8.”Kto szybciej” - dzieci po kolei owijamy w chustę. Ich zadaniem jest jak najszybsze wyplątanie się z niej.
9.”Kurtyna opada” - po obu stronach kurtyny ( chusty trzymanej przez dwie osoby stojące na krzesłach) ustawiają się dwie różnoliczne grupy. Następnie dwie osoby, niewidoczne dla siebie, podchodzą do siebie i na „trzy, cztery” kurtyna opada. Trzeba błyskawicznie powiedzieć imię osoby będącej naprzeciw. Kto szybciej powiedział, przeciąga na swoja stronę „przeciwnika”.
10.Relaks - dzieci robią falę nad osobami leżącymi pod chustą:
-kilka osób turla się po falowanej przez grupę chuście ( chusty nie wolno naprężać)
-każde dziecko wybiera sobie kolor na chuście, kładzie się i odpoczywa po zabawie
Kto dokładniejszy
Liczba uczestników: 12-24
Przybory: chusta animacyjna, piłeczka palantowa
Miejsce ćwiczeń: sala gimn.
Ustawienie: Ćwiczący stoją w kole, trzymając napiętą chustę
Na sygnał nauczyciel wrzuca na chustę piłeczkę palantową. Zadaniem grupy jest umieszczenie piłeczki w otworze znajdującym się na środku chusty.
Kolorowa karuzela
Liczba uczestników: 24
Przybory: chusta animacyjna, pachołek z umocowanym wskaźnikiem kierunku, magnetofon i kaseta z piosenkami
Miejsce ćwiczeń: sala gimn.
Ustawienie: wszyscy uczestnicy zabawy stoją w kole, trzymając chustę w rękach. W środku chusty jest umieszczony pachołek z wskaźnikiem.
Prowadzący włącza melodię, grupa porusz się rytmicznie w kole, tak jak karuzela. Kiedy ucichnie piosenka, wszyscy staja nieruchomo i przyjmują postawę zasadniczą. Strzałka wskaże kolor na chuście. Wszystkie osoby trzymające właśnie dany kolor wykonują ćwiczenie gimnastyczne zadane przez nauczyciela. Po wykonanym ćwiczeniu zabawa toczy się dalej.
Uciekaj myszko do dziury
Liczba uczestników: 12-24
Przybory: chusta animacyjna
Miejsce ćwiczeń: sala gimn.
Ustawienie: Grupa trzyma chustę, dwie osoby znajdują się poza nią.
Jeden uczestnik gry jest myszą siedzącą pod chustą, drugi jest kotem siedzącym poza obrębem chusty. Zadaniem goniącego kota jest złapanie myszki (w ściśle określonym czasie np.1min.), której pomogą w ucieczce uczestnicy trzymający chustę. Dzieci falują, obniżają chustę, żeby utrudnić kotkowi złapanie myszki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz