Zabawy ruchowe

  Zabawy ruchowe bardzo dobrze wpływają na nasze dziecko. Objawia się to między innymi przez poprawę samopoczucia dziecka jak i też zaspakajają potrzebę ruchu, która u takiego malucha jest duża.

Każdy z nas pamięta zabawy z dzieciństwa:  W chowanego, Berek, Stary niedźwiedź, Gąski do domu.   

W co jeszcze można się bawić? Poniżej przykłady zabaw ruchowych:

Jeżyk

Dzieci siedzą w kole; w środku koła znajduje się jedno dziecko, które jest „Jeżykiem”. Wszystkie dzieci mówią wierszyk: „Na dywanie siedzi jeż, co on robi to my też.” W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje jakiś ruch (np. podskoki, pajacyk) wszyscy pozostali naśladują ten sam ruch. Po czym wszyscy uczestnicy mówią ciąg dalszy wierszyka:„Kogo Jeż zawoła ten wejdzie do koła”. Dziecko będące Jeżykiem wybiera osobę, która najlepiej naśladowała jego ruchy.

Ludzie do ludzi

Dzieci łączą się w pary, stojąc w luźnej gromadzie. Prowadzący wymienia: witają się nasze dłonie, witają się nasze stopy, witają się nasze uszy…, a dzieci dotykają siebie wymienianymi częściami ciała. Na hasło „ludzie do ludzi” następuje zmiana partnerów w parach.

Dotknij czegoś

Dzieci biegają w trakcie, gdy gra muzyka na ciszę w muzyce prowadzący mówi np. dotknij czegoś, co jest: okrągłe, czerwone. Dzieci odnajdują i dotykają przedmiot o wskazanych cechach.(Podczas zabawy z dziećmi starszymi możemy podawać jednorazowo większą ilość cech).

Sałatka owocowa

Dzieci siedzą w kole. Prowadzący rozdaje im obrazki przedstawiające owoce. Mówi, aby każde dziecko się zapoznało i zapamiętało swój „owoc”. Na hasło: "Zmienią się miejscami dzieci, które są bananami” - wszystkie dzieci z danej grupy owocowej zmieniają swoje miejsce. Ostatnie dziecko, które nie zdąży usiąść wymienia następną grupę owoców. Na hasło „sałatka owocowa”- wszystkie dzieci zmieniają swoje miejsca.

Lustro

Dwoje dzieci stoi naprzeciw siebie. Jedno wykonuje ruchy imitujące dowolną czynność, drugie stara się te ruchy dokładnie naśladować, jakby było lustrzanym odbiciem. Dzieci naśladujące ruchy, powinny wykonywać każdy ruch odwrotnie – inną ręką, nogą i stroną ciała.

Abrakadabra

Dzieci siedzą w kole. Dziecko-czarodziej wstaje, mówi głośno "abrakadabra" i wykonuje jakiś prosty magiczny ruch, np. kręci palcem. Koleje dziecko powtarza magiczne zaklęcie i ruch poprzednika i dodaje następny"swój" ruch, np. tupanie nogą. Każde dziecko dodaje następny element (wcześniej powtarzając ruchy poprzedników). Kto pominie podczas pokazywania jakiś element "wpada w magiczną moc kręg"- wchodzi do środka i czeka jedną kolejkę.

Jestem muzykantem

Dzieci stoją w rozsypce zwrócone twarzami do nauczycieli lub dziecka, które gra rolę „ dyrygenta”. Zabawa polega na naśladowaniu ruchem gry na różnych instrumentach i naśladowaniu głosem dźwięków, które wydają instrumenty. Zabawę rozpoczyna dyrygent, a dzieci za nimi powtarzają:
- „Jestem muzykantem konszabelantem – dyrygent
- jesteśmy muzykanci konszabelanci – dzieci
- ja potrafię grać – dyrygent
- my potrafimy grać – dzieci
- na bębenku – dyrygent
- na bębenku – dzieci”.
Po tych słowach wszyscy śpiewają:
„Bum ta ra ra , bum ta ra ra , bum ta ra ra,
bum ta ra ra, bęc”
i naśladują ruchem grę na bębenku.
Następnie śpiewają i przedstawiają grę na skrzypcach:
„Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, Ju fu fu, bęc“.
Następna w kolejce jest fujarka:
„Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, Fiju, bęc”
Ostatni z instrumentów, o którym dzieci śpiewają i przedstawiają jest harmonia:
„Rozciągamy i składamy, rozciągamy i składamy
Rozciągamy i składamy, rozciągamy, bęc!”
Przy słowach „bęc”, dzieci klaszczą w ręce.

 Zdjęcie: http://gry-dladzieci.pl/newsy/news-210.html